Relikwie Świętych

Święta Rafka urodziła się 29 czerwca 1832 roku w Himlaya, w wiosce położonej w dystrykcie Metn (Al-Matin). Była jedynym dzieckiem Murada Sabera el-Szobok er-Rejis i Rafki Gemayel.

W dniu 7 lipca 1832 r. otrzymała na chrzcie imię Butrosiej (żeńska forma imienia “Piotr”). Rodzice od najmłodszych lat uczyli ją miłości do Boga i codziennej modlitwy.

Jej matka umarła w 1839 r. gdy Rafka miała 7 lat. To traumatyczne wydarzenie miało wpływ na całe życie świętej. Jej ojciec popadł w poważne kłopoty finansowe. W 1843 r. zdecydował się oddać córkę na służbę do Libańczyka Asada al-Badałego, zamieszkałego w Damaszku w Syrii. Przebywała tam w latach 1842–1846. Kiedy w 1847 roku Rafka wróciła do domu rodzinnego, okazało się że, pod jej nieobecność, ojciec ponownie się ożenił.

Rafka była młodą, piękną dziewczyną, odznaczała się miłą aparycją, łagodnością, wdziękiem i melodyjnym głosem. Ciotka ze strony matki chciała, by poślubiła syna jej brata. Wówczas Rafka poprosiła, by Bóg pomógł jej podjąć decyzję zgodną z Jego wolą. Wtedy z wielką radością odkryła w sobie powołanie do życia zakonnego.

Pochowana została na klasztornym cmentarzu. Przez trzy noce po jej pochówku nad grobem promieniowało bardzo jasne światło.Za jej wstawiennictwem zostało wyproszonych u Boga wiele łask i cudów. Chorzy doznawali niewytłumaczalnych medycznie uzdrowień.

Wymagane dokumenty do beatyfikacji przekazane zostały Stolicy Apostolskiej 23 grudnia 1925 r., a 10 lipca roku 1926 r. jej relikwie zostały przeniesione do klasztornego kościoła.

Papież Jan Paweł II ogłosił Rafkę, Sługą Bożą w dniu 11 lutego 1982r.;
Błogosławioną w dniu 17 listopada 1985; a 2 czerwca 1999 roku Papież przedstawił światu chrześcijańskiemu Rafkę jako przykład i wzór dla wiernych w wielkim umiłowaniu Eucharystii; ogłoszona Świętą – uroczyście kanonizowana dnia 10 czerwca 2001 r.

św. 

św.

św. 

św. 

św. 

św. 

św. 

św. 

św.